Hallo! Na een ruime carrière in het bankwezen en de overheid (HR, assessments, management) heb ik in 2017 opnieuw gekozen voor mijn vak als organisatiepsycholoog. Het is een stap waar ik nog geen dag spijt van heb gehad. Voor diverse opdrachtgevers voer ik assessments uit en Dé Nova is daar één van. Sinds een aantal jaar investeer ik ook in mijn kwaliteiten als therapeut. In mijn praktijk begeleid ik mensen met spanningsgerelateerde klachten. In de cognitieve gedragstherapie en schematherapie vind ik handvatten om hen daarmee te helpen. 

Ik heb de eerste helft van mijn loopbaan als adviseur en leidinggevende gewerkt in grote (overheids)organisaties. De bancaire sector en de overheid ken ik van binnenuit. Ook ben ik als organisatiecoach betrokken geweest bij veranderopdrachten. Leiderschap en integriteit zijn thema’s waar ik mij uitgebreid in verdiept heb. Ik voer daar graag het gesprek over. Het liefst wat beschouwend. Hier komt ook mijn liefde voor de filosofie om de hoek kijken. Ik ben dus niet dol op ‘maakbaarheidsdenken’, maar bespreek vraagstukken liever in z’n totaliteit. Ik vind de context waarin iemand opereert en wat mensen in elkaar oproepen dus minstens zo boeiend als de analyse van wat een individu aan unieke talenten met zich meebrengt. 
Mijn voorkeur gaat dus uit naar een contact met diepgang. Waarbij de uitdaging is dat de ander mij ook toelaat in dat wat persoonlijk is en soms kwetsbaar voelt. Waardering en oprechte aandacht zijn daarin essentieel en ook de erkenning van iemands unieke talenten.  Een belangrijke vraag voor mij is ook altijd waarvoor iemand werkelijk gemotiveerd is. Daar zit het haakje voor verandering. De trekkracht is interessanter dan de duwkracht. Het geeft mij energie als ik mensen daar krijg. Dat ze die trekkracht in zichzelf (h)erkennen en ontdekken welk talent nog minder ontgonnen is en dat ze daar hun voordeel mee kunnen doen. 

In de schematherapie is een belangrijke rol weggelegd voor het ‘blije kind’. Het staat voor speelsheid en lichtheid. Ik houd daarvan en geloof in ‘surfen op de golven van het leven’. Ik geniet ervan als het mij lukt om de ander daar iets van mee te geven. Situaties doen zich voor en bieden kansen. De ander ertoe aanzetten daar gebruik van te maken en uit de comfortzone te komen, geeft mij voldoening. Die voldoening voel ook wanneer ik in mijn moestuin werk. De natuur vergeeft mij elk jaar opnieuw mijn fouten en prikkelt mij om nieuwe gewassen uit te proberen. Dit geldt ook voor mijn andere creatieve hobby’s. Ook daarin ervaar ik de ruimte om telkens weer opnieuw te mogen beginnen. In essentie draait het bij persoonlijke groei voor mij daarom. Dat wij allemaal beginnelingen zijn en zien dat de kansen om te leren en te creëren ontelbaar zijn.